1.11.11

Μήνυμα του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ προς την Ελλάδα του 2011



ΝΟΡΘΟΜΠΕΡΛΑΝΤ
Μα το Θεό,
είναι ντροπή ν' αφήνουμε να γίνονται
παρόμοιες αδικίες (...) σ' αυτόν τον τόπο
που όλο ξεπέφτει. Ο βασιλιάς δεν έχει
καμιά δική του πια προσωπικότητα,
παρά έχει καταντήσει ένα όργανο άθλιο
στα χέρια των κολάκων-
και για ό,τι πουν αυτοί εναντίον μας από μίσος,
μας κυνηγάει σκληρά, κι εμάς και τις γυναίκες μας
και τα παιδιά μας και τους κληρονόμους μας.

ΡΟΣ
Ρήμαξε το λαό με βαριούς φόρους,
κι έχασε την αγάπη του-
στην αριστοκρατία έβαλε πρόστιμα
για παλιές διαφορές, κι έτσι έχει χάσει
κι εκείνης την αγάπη.

ΟΥΙΛΛΟΜΠΥ
Και κάθε μέρα βρίσκουν νέα συστήματα
για να παίρνουνε χρήματα:
"εντάλματα εν λευκώ, συνείσφορές",
και ό,τι άλλο φανταστεί κανένας. Όμως,
για το Θεό, τι γίνονται όλ' αυτά;

ΝΟΡΘ.
Σίγουρα δεν ξοδεύτηκαν για πόλεμο.
Γιατί αυτός δεν πολέμησε, μόνο έδωσε
με ντροπερές συνθήκες όσα απόχτησαν
με το σπαθί οι πατέρες του. Αυτός ξόδεψε
πιο πολλά στην ειρήνη,
παρ' όσα εκείνοι τότε στους πολέμους.

ΡΟΣ
Το βασίλειο είν' όλο παχτωμένο
στο λόρδο του Ουίλτσερ.

ΟΥΙΛΛ.
Ο βασιλιάς χρεοκοπημένος άνθρωπος.

ΝΟΡΘ.
Χαμός και καταφρόνια τον προσμένουν. (...)
Ω, τι κατάντια για ένα βασιλια!
Όμως, κύριοι, ακούμε να μουγκρίζει
η θεομηνία, και δε ζητάμε καταφύγιο
να φυλαχτούμε από την μπόρα που 'ρχεται.
Βλέπουμε τον αέρα να πέφτει με φόρα
απάνω στα πανιά μας,
κι εμείς, αντί να τα μαζέψουμε, αφηνόμαστε
ήσυχοι στο χαμό.

ΡΟΣ
Το βλέπουμε όλοι
το ναυάγιο μπροστά μας,
και τώρα πια είν' ο κίνδυνός του αφεύγατος,
γιατί υπομείναμε έτσι τις αιτίες που το ετοιμάζαν.

ΝΟΡΘ.
Όχι δεν είν' έτσι.
Και μέσ' ακόμη απ' του θανάτου τ' άδεια
τα μάτια βλέπω να κοιτά η ζωή.
Μα πόσο σύντομα θα 'ρθει η παρηγοριά μας,
δεν τολμώ να το πω. (...)
Αν θέμε να τινάξουμε από πάνω μας
το ζυγό της σκλαβιάς, να ξαναγιάνουμε
τις σπασμένες φτερούγες της πατρίδας,
να πάρουμε απ' τα χέρια του μεσίτη
το ντροπιασμένο στέμμα,
να βγάλουμε τη σκόνη που σκεπάζει
το χρυσάφι του σκήπτρου μας,
και ν' αποχτήσει πάλι η βασιλεία
το πρώτο μεγαλείο της:
ξεκινήστε μαζί μου για το Ρέβενσπορκ.
Μα αν σας λείπει το θάρρος, και διστάζετε,
μείνετε εδώ όπως είστε και σωπαίνετε'
και εγώ θα πάω μονάχος.

ΡΟΣ
Στ' άλογά μας,
στ΄ άλογά μας! Και σύρε να μιλείς
για δισταγμούς σ' εκείνους που φοβούνται.

ΟΥΙΛΛ.
Αε κρατήσει μονάχα το άλογό μου,
και θα φτάσω εκεί πρώτος.

(Φεύγουν.)



[Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ Ο Β΄
ΠΡΑΞΗ ΔΕΥΤΕΡΗ - ΣΚΗΝΗ ΠΡΩΤΗ
Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, 1595
Μετάφραση Κ. Καρθαίος]

0 Comments:

Post a Comment

<< Home