Μετείκασμα (FOCUS)

Η ζωή, καμιά φορά, είναι σαν το ταξίδι με το τρένο. Μόνο που ταξιδεύεις χωρίς να ξέρεις σε ποια στάση τελικά θα κατέβεις. Το μόνο που έχεις είναι το παρόν, αυτό που περνάει έξω απ' το παραθυρό σου. Όσο και να κολλήσεις τη μούρη σου στο τζάμι, δεν μπορείς να δεις τι άφησες πίσω σου ή τι έρχεται μετά. Ό,τι πέρασες δεν υπάρχει παρά μόνο στη μνήμη σου. Ό,τι έρχεται υπάρχει μπροστά αλλά δεν μπορείς να το δεις παρά μόνο όταν έρθει στην ίδια ευθεία με σένα. Κάποια πράγματα, τα πιο κοντινά στο παράθυρο, είναι και τα πιο απρόβλεπτα: περνούν τόσο γρήγορα και είναι τόσο φευγαλέα που δεν καταλαβαίνεις καλά καλά περί τίνος πρόκειται. Τα πιο μακρινά στοιχεία, όπως το γενικότερο τοπίο, αλλάζει πιο αργά και σταθερά. Λωρίδες παράλληλες με το τρένο που τρέχουν σε διαφορετικές ταχύτητες όσο απομακρύνονται απο σένα. Μπορεί όμως και εκεί που κοιτάς το πιο όμορφο τοπίο ή όταν το τρένο είναι σκαρφαλωμένο σε κάποιο γκρεμό κι εσύ νομίζεις ότι πετάς, να σκοτεινιάσουν ξαφνικά τα πάντα επειδή εντελώς απρόσμενα έχεις μπει σε ένα τούνελ. Να ταξιδεύεις εκεί, στο τίποτα για ώρα, μέχρι που όταν τελειώσει το τούνελ να βγεις σε ένα εντελώς διαφορετικό τοπίο, σε έναν άλλο τόπο, άλλης ομορφιάς, άλλων καιρικών συνθηκών.
Όταν ξέρεις ότι έχεις κάποια αρρώστια και σου δίνεται συγκεκριμένος χρόνος ζωής, ή όταν είσαι φυλακισμένος μελλοθάνατος και ξέρεις πότε θα σε εκτελέσουν, είναι σαν να γνωρίζεις ότι "τελικά κατεβαίνω 'εκεί', πχ. στο Λιανοκλάδι".
Αυτή η σκέψη για τη ζωή και το τρένο είναι σαφώς περιοριστική εως και παθητική, εφόσον, όσο κι αν σου φαίνονται καινούρια όσα βλέπεις απ' το παράθυρο, παρόλ' αυτά το παράδοξο είναι ότι τελικά το τρένο έχει συγκεκριμένη πορεία από την οποία δεν υπάρχει περίπτωση να παρεκκλίνει, που σημαίνει ότι η πορεία σου στη ζωή είναι προδιαγεγραμμένη. Ακόμα κι αν ήσουν εσύ αυτός που οδηγούσες το τρένο, πάλι θα σουν αναγκασμένος να πας όπου σε πάνε οι γραμμές. Εκτός βέβαια κι αν, με κάποιο τρόπο, προκαλούσες απρόβλεπτα εκτροχιασμό του τρένου. Τότε όμως θα πρεπε να συνεχίσεις με τα πόδια, ή έστω να κάνεις το τρένο να πετάξει ώστε να μη χρειάζεται πια τις γραμμές.
Εν τέλει, καταλήγουμε ότι η ισορροπία όταν είσαι όρθιος στο τρένο είναι σημαντικό πράγμα, ειδικά αν κρατάς ποτήρι με καφτό καφέ.